|
| |
ENIAC
|
|
De ENIAC-computer is de eerste elektronische computer die op grote schaal werd toegepast voor algemeen gebruik. Hij werd in 1946 gebouwd aan de Moore School of Electrical Engineering van de Universiteit van Penssylvania. ENIAC is een acronym van ‘Electronic Numerial Integrator and Computer’, maar zijn oorsprong lag in de Tweede Wereldoorlog als een geheim militair project dat alleen bekend was als Project PX. De ENIAC is van historische betekenis omdat hij de grondvesten legde voor de moderne elektronische computerindustrie. De ENIAC toonde beter dan enige andere machine aan dat een digitale computer met hoge snelheid mogelijk was, waarbij gebruikt werd gemaakt van de vacuumbuis-technologie die toen beschikbaar was. ENIAC heeft 220 buizen nodig om een decimaal getal te berekenen, 8800 buizen voor 20 accumulatoren en voor een compleet berekeningsproces heeft hij 18000 buizen klaar staan. De hele machine neemt 80 vierkante meter in beslag.
Een groep studenten aan het Department of Electrical Engineering ontwierpen ‘ENIAC (TM)-on-a-Chip. Dit gebeurde ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van ENIAC. De studenten hebben de complete ENIAC geďntegreerd op een 7.44 bij 5.29 vierkante millimeter chip met gebruikmaking van 0.5 micrometer CMOS-technologie. Hun doel was de originele ENIAC te herscheppen, zoveel mogelijk volgens de oorspronkelijke bouwwijze inclusief de elementaire circuit-bouwblokken. Voor de circuits van vacuumbuizen werden transistoren gebruikt. Mechanische schakelaars werden door elektronische vervangen, die in feite transmissiepoorten, decodeer- en geheugenelementen zijn. De ENIAC gebruikte het getal 10 als grondtal in plaats van het getal 2, niet omdat de ingenieurs niet op de hoogte waren van grondtal 2, maar omdat men dacht dat daar meer vacuunbuizen voor nodig zouden zijn.
|
|
 |
|
|
