|
| |
De elektronische ponsmachine van IBM
|
|
Ponsmachines zijn apparaten waarmee gegevens overgebracht kunnen worden door gaten of inkepingen te maken op een serie kaarten of papierband.
Het eerste feitlijke gebruik van geponste kaarten voor het verwerken van gegevens wordt toegeschreven aan de Amerikaanse uitvinder Herman Hollerith. Hij gebruikte ponskaarten om de gegevens die voor de Amerikaanse volkstelling in 1890 waren verzameld te presenteren en om deze gegevens te lezen en samen te voegen met gebruikmaking van een automatisch werkende machine. Vanwege dit succes stichtte Hollerith een bedrijf (dat in 1924 de naam kreeg van International Business Machines IBM), dat uiteindelijk deze kaarten standaardiseerde en ze gedurende een aantal jaren effectief monopoliseerde.
Ponskaarten waren een stuk rechthoekig, dun karton van ongeveer 7 bij 16 cm. Op iedere kaart (bestaande uit 80 kolommen en 12 rijen) konden 80 alphanumerieke data-tekens geponst worden. De kaarten werden met ponsmachines bewerkt, wat een soort typemachines waren die door operateurs bediend werden. Midden op iedere machine zat een verwijderbare trommel waarop een ponskaart was geklemd om de ponsmachine te sturen. Ponsgaten in de trommelkaart bepaalden hoe de corresponderende kolom van de kaarten die geponst werden, bewerkt moest worden. Op hetzelfde moment dat de gaten in een kaart werden geponst, drukten de ponsmachines de gegevens op de bovenste regel van iedere kaart.
Vanaf de jaren ’20 tot in de jaren ’50 waren ponskaarten en ponsmachines de steunpilaar van de gegevens verwerkende bedrijven. Tot aan de jaren ’50 werden alle gegevens die in computers werden ingevoerd opgeslagen op geponste kaarten (data zowel als programma’s).
|
|
 |
|
|
