|
In zijn werk gebruikt Peljhan dikwijls technologie uit de militaire industrie. Met de projecten ‘Projekt Atol’ en ‘Makrolab’ begon Peljhan in 1992 met het creëren van een autarkisch communicatie- en distributiesysteem als een instrument voor het einde der tijden. Het artistieke werk van Peljhan is gebaseerd op modulaire architectuur, gecodeerde hoge frequentie, korte golf communicatie, houdbare energie en voedselproduktie, netwerken en integratiesystemen, publicaties en lezingen.
De primaire opzet van de eenheid die de elektronische media bestuurt, bestaat uit een voor alle doeleinden geschikte scanning en interceptie-environment, die verschillende sporen van het elektronisch spectrum beslaat. Het is gebaseerd op ‘Makrolab’, een verwerkings-machine die zich voortdurend ontwikkelt wat betreft de content en de technologische aspecten, waarbij methoden worden toegepast voor de vermeerdering van maximaal sensorisch bewustzijn en sensorische verbinding door satellietontvangers, microwave links, kortegolfradio en netwerkverbindingen. Het systeem gebruikt data voor ruimte-controle om vliegverkeer weer te geven en te sturen.
Het werk dat hier getoond wordt, omvat gearchiveerd video en audio-materiaal van recente projecten en de World-Information.Org tentoonstelling in Brussel in juli 2000. Het videomateriaal komt voort uit het werk van Peljhan op het gebied van het opsporen en ontvangen van satellieten. Op de film staat ook onderschepte, niet-geredigeerde nieuwstoevoer van TV-stations, die vaak satelliettechnologie gebruiken om de nieuwstoevoer naar hun basisstation te sturen voor de uiteindelijke opmaak. De video’s zijn in samenwerking met Brian Springer tot stand gekomen. Het aangeboden audio-materiaal komt voort uit de elektronische media monitoring activiteiten van Peijhan op het gebied van satelliettelefonie.
 http://www.makrolab.ljudmilla.org
|
